MERSİYE-İ KÜÇÜK MAHŞER
Halmanlı Hâfız’ın bu manzumesi, kendi el yazısıyla altı yapraklı bir
cönk halinde elimizde bulunmaktadır. Katlama yerinden yırtılmış ve
dağılmış olan bu cönkün on sayfasında yazılı bulunan destanın bir mısraı
tamamen, üç mısraı da kısmen okunamaz durumdadır. Eser 250 beyit olup
destan sahibi, son sayfanın kenarına “250 satırdır” cümlesini koymuş,
tamamlanış ve yazılış tarihi olarak 1 Zilhicce 1344/ 23 Haziran 1925
gününü belirtmiştir.
Elimizde bulunan bazı sayfaları kopmuş ve yırtılmış ikinci cönkte yer
alan birkaç sayfada, bu destanın bir kısmı eksik ve karışık bir şekilde
yer almaktadır. Bu cönkteki bazı dörtlüklerin burada sunulacak metinde
yer almaması ve bazı dörtlüklerde ise kelime ve mısra farklılıkları
bulunması, bu manzume üzerinde düzeltmeler yapıldığını göstermektedir.
Destan, mısraları sonraki dörtlüklerin ortak kafiye ve redifini taşıyan
birinci beyitten sonra, ilk üç mısraı kendi arasında dördüncü mısraları
ise birbirleriyle kafiyeli dörtlüklerden oluşmaktadır. Fâ'ilâtun
fâ'ilâtun fâ'ilâtun fâ'ilün vezniyle yazılmış şiirde mahallî
söyleyişlere ve hecelerdeki uzatma veya kısaltmalara çokça tesadüf
edilmektedir. Mahallî ağıza uyan ve böyle kullanıldığı anlaşılan
savuruldu, kuvet, tanılır, kongere gibi kelimeler bu halleriyle vezne
uymaktadırlar.
Henüz ikinci tam bir nüshasına ulaşamadığımız bu destanda esas olarak
Of’un 15 Mart 1918’de Ruslar tarafından işgal edilmesinin safhaları
anlatılmaktadır. Of ilçesi sınırları içerisindeki Baltacı ve Solaklı
dereleri çevresinde cereyan eden savaşlar ile muhacir halkın korku ve
sıkıntıları, içli bir şekilde mısralarda dile getirilmektedir. Bu arada
Ermenilerin Ruslarla işbirliğinde bulunarak Müslüman halka yaşattıkları
acılarla ilgili beyitler de dikkat çekicidir. Destan, 24 Şubat günü
Trabzon’un, 28 Şubat 1918’de Of’un işgalden kurtulmasıyla geri dönen
muhacirlerin duygularıyla sona ermektedir.
MERSİYE–İ KÜÇÜK MAHŞER DESTANI
1 Ah felek hicret yüzünden gözlerim kan ağladı
Koptu bir küçük kıyâmet nice bin can ağladı
2 Terk edip mesken u me'vâlarını ehl-i vatan
Her birisinin başına çöktü külfetten fiten
3 Bıraktı cümle varını koptu muhâcir bu beden
Ye's-i mâtemle çıkıp ehl-i iyâlân ağladı
4 Sanki mahşerdir kuruldu bu vefâsız âleme
Tahriri mümkün değildir vasfı gelmez kaleme
5 Düştü boğuldu bu millet böyle müthiş eleme
Kalmadı er avrat olsun kamu insan ağladı
6 Üç yüz otuz iki senesindedir bu zelzele
Harp için hicret göründü halk içinde velvele
7 Turna sırası gibi insanlar oldu silsile
Aralarında ne yüz, bin sabi sibyân ağladı
8 Tâ Batum’dan Müslümanlar hicrete etti sulûk
Hopa Arhavi Vice hem cümlesi çocuk çoluk
9 Rize Of sahil yolundan geçtiler bölük bölük
Bin kuruşa satılan elliye hayvan ağladı
10 Yürüdü dağdan tepeden Ermeni Rus askeri
Geçti hududu yürüdü bıraktı Hopayı geri
11 Rus katiller Of'a tuttu siperi
Kuvveti nâmevcut olduğu Lazistan ağladı
12 Nokta-i harbi Kalabatamoz idi ibtidâ
Galgale koptu civâra harbe ettik iktidâ
13 Düştü o harp Baltacı deresine bîihtidâ
Yetim kalan, bütün duyan ağladı
14 Açtılar gözlerini bu harbe daldı hâs u âm
Top tüfenk yok neylesun bu millet .......
15 Böyle iken kaldı Of'da yirmi yedi gün tamam
Harp ile hicret karıştı cümle sekrân ağladı
16 Rize sancağı rızasıyla çekip teslîmini
Of kazasına hükümet verdi harp talîmini
17 Cem' olup harp mevkiine genç iri müslimîni
Öyle bir harp eylediler cân u cânân ağladı
18 Coşkun ırmaklar gibi akıp yürüyen bîaded
Şâb–ı emredler nidâsı Allahümme Yâ meded
19 Kaçmadılar düşmanından kaldılarsa tâ ahad
Böyle bir ceng u cidâlden geri kalan ağladı
20 Zahm-ı kurşun ile niceleri oldular şehîd
Zira kayd-ı ezelîsinde yazılıydı sa'îd
21 Yevm-i mahşerde zebânîlere kaldılar ba'îd
Yedi Tâmû'dan halâs olduğu nîrân ağladı
22 Uçtu bu hizmet uğurunda bütün ferd–i civâr
Bâhusûs ehl–i ilim ehl-i hünerden ne ki var
23 Çıkmadan sesi yıkıldı yaptığı nazlı duvar
Kalmadı bay u gedâya cümle cîrân ağladı
24 Otuz dört kalemi efrâd silah altına cem‘ oldu
Hudud boyunda cesîm ordularla kışlalar doldu
25 Tifo yüzünden o gülşen alaylar sararıp soldu
Şark ile garpda dahi kutb-i cihân ağladı
26 Hakisa semtinden gelen Maki'ye uğrar yolları 2a
Rusların yayıldı Ancumağa keşif kolları
27 Çıktı köylüler muhacir savuruldu külleri
Vîrân kalan köyler ile karye-i Savan ağladı
28 Son ucu Sos dağına hemândem oldu istinâd
Bir avuç asker idi harp eylediler bîinâd
29 Cennete uçmak için onda kuşandılar kanat
Taziyeler eyledi bu koca aslan ağladı
30 Bir güzel Sos dağıdır bu dağ dahi ismi güzel
Manzarasını civara tevcîh eylemiş Ezel
31 El-vedâı çekerek okudular na‘t u gazel
Onlara istikbal eden cennette Rizvân ağladı
32 Baltacı deresi harbine havâs ile avâm
Kuvve–i bâzûlarıyla harbe ettiler devam
33 Sos dağı eteklerine harbe verildi hitâm
Kanlı harp eylediği Alano Yavan ağladı
34 Harvel u Hundez Kono ahalileri bi’t-tamâm
Hicrete baş gösterip en evvel eyleyen kıyâm
35 Hastikoz Çalek Lazantoz müşterektir bi’l-benâm
Cümle mamur köyler ile Maki Divran ağladı
36 Bir kuru vesika ile kıldı sefer gurbete
Yandı yakıldı bu şenlik mihnet ile kurbete
37 Her şahıs gözyaşlarını akıtır bu fürkate
Baltacıdan en nihayet Kus Balaban ağladı
38 Düşmanın keşif kolu Kondara çıktığı zaman
Anlaşıldı top sesinden hâl–i istikbâl yaman
39 Mabsino ile Cufaruksa Zebeşka da heman
Başladılar kaçmağa görünce Halman ağladı
40 Biz dahi kıldık tedarik hicrete ettik şurû'
Ah u figan ederek göçtü o usûlle furû'
41 Kangi göze bakılırsa ceryânı bi'd-dumû'
Dereyi karşıya geçtik gördü Mavran ağladı
42 Sevgili meskenlerine el-firâkı çekerek
Müstahak olduk belaya bize bu azap gerek
43 Iztırarı gözlerinden kanlı yaşlar dökerek
Bu divanın nâzımı sahib-i destan ağladı
44 Ey gönül bak çâr etrafda daha var bin beter
Yok nafakası anasının ikizleri keder
45 Hak'tan olduğunu inan bu kadar elem yeter
Erzurum vilayeti dahi Gürcistan ağladı
46 Cephemizde Rus silah çatırtısını istimâ'
Eyledik kestik ümidi yok vatandan intifâ'
47 Düşmanın askeri henüz eylemeden ictimâ'
Velveleleşti ahali emn ü eman ağladı
48 Baltacı muhaciri gelmiş idi mahşer-misâl
İlk gelişleri bize gelir idi sanki muhâl
49 Bize de aks eyledi hicret marazı bîmecâl
Ne takat kaldı ne idrak dizde derman ağladı
50 Can bedenden çıkmağa çektiği bir meşakkati
Kat be-kat olur bu hicret servetidir kedreti
51 Bahr-i firkatte dolaşır hiç düşünmez hasreti
Âh u enînleriyle nâle vü efğân ağladı
52 Yağdı etraftan musîbet rûyeti hem ma'nevî
Azm-i hicret eyledi bu esnada genc kohnevî
53 Purti ağırlıklarından belleri olur mesnevi 3a
Cümle nâs ah diye diye bil ne yaman ağladı
54 Irz u can kurtarmak için hicrete ettik şitâb
Tabiîdir böyle bir hicrete vardır bin itâb
55 Tercüme–i hâlini tahrîre lazım bir kitâb
Ne insan kaldı ne hayvan hep bîaman ağladı
56 Mal u mülkünü terk edip hatta çarığın giymeden
Ana evladına hayde hayde hayde demeden
57 Sofra üstünde bulunan ekmeğini yemeden
Sürat ile çıkarak köyler hanumân ağladı
58 Ne hakîkat görünürdü bu hareket ne hayâl
Ayrılamam vatanımdan söyleyen ehl u iyâl
59 Pek acele hânesinden hurûc eyledi leyâl
Böyle bir sehhâre ile cümle iskân ağladı
60 Târumâr yürüdü gitti bu yola haseb neseb
Bazının hakkına rahmet bazılarına gazab
61 Hükmüne karârı veremez buna ehl-i edeb
Âlim ü meşâyih ârif de hayran ağladı
62 Ipsız kalan vatanımızın ruyeti durur harâb
Ağladı dağlar ağaçlar mahzundurur dahi turâb
63 Hayretlere düçâr olup mest oldu içmeden şarâb
Küçük büyük zükûr ünâs meskeni vîrân ağladı
64 Üç yüz otuz iki Martında idi müdhiş feca'
Bu ayın sekizi dokuzunda oldu çok feza'
65 Serseri olduk divan-ı Hak'tan idi mâ–sana'
Hicretimizi gören yollarda kervan ağladı
66 Dağlar üstünde döküldü bu kadar mâl u menâl
Topladı yağmacılar demediler haram helâl
67 Kulların kesbi idi gelen âfât–ı Zü’l-Celâl
Yoluna sür'at eden binlerle üryân ağladı
68 Holo'dan Mavran dağına dek bize birer selâm
Çün Hüdayâ nâr günü söylemedi mi kelâm
69 Lutf-i Hak'la başımızdan ref' olundu ol zalâm
Münkalib oldu sürûra kalbi ahzân ağladı
70 Menzil-i selâmet oldu Mavran'ın dağı o nâm
Avdet eyledik oradan gaileyle bi't-tamâm
71 Bize ve bazı yarâna oldu o hat bağ-ı Şâm
Ehl-i iyâl külfetinden çoğu noksân ağladı
72 Rusların leşinden Of'da mümkün olmazdı murur
Makarası piyadesi leşler üstünden yürür
73 Askerinin çokluğuna Rus da var idi gurur
Leşlerini görerek canları yanan ağladı
74 Askerin kaçtığını Mariyası görmüş idi
Rusların taburları bu esrara ermiş idi
75 Memleket baykuş yuvası şekline girmiş idi
Döndü beytü'l-hüzüne o dâr-ı umrân ağladı
76 Geldi Rus alayları beldemize doldu Kazak
Of boğazı Barma'ya dek oldu bir bahr-i Azak
77 O güzel Sultan Murat kanlar ile oldu sazak
Top sedâsından Mator üstünde duman ağladı
78 Çok gariptir pek acîbdir zuhûr eden mâ-vaka‘ 2b
Mağrûr olduk askerin kesretine yoktur vera‘
79 Ümmid eylediğimiz gibi bulamadık vesa'
Bilakis tâli'-i tahvîlden de a'yân ağladı
80 Otuz otuz bir senesinde olan iki kışı
Geçirip hayat mıdır memat mıdır rence kişi
81 İntizâr dedi haberine kamu erkek dişi
Hasret ve firkatlerinden nice benân ağladı
82 Fî-sebîlillah cihâd için durur pek çok delîl
Kudretinin haricinde güç buyurmadı Celîl
83 Aç ve çıplak kış yüzünden ordular oldu zelîl
Böyle mühlik ma'rekeye sevk olunan ağladı
84 Re's-i kârda bulunanlar milleti etti fakîr
Onlara versin cezayı yevm-i mahşerde Sakîr
85 Akibet düşmanlarına ehl-i İslâmı hakîr
Düşüren halden dolayı ehl-i sîrân ağladı
86 Ülke-i İslâm içinde Of idi sâhib-şeref
Hem bulunurdu içinde nice binlerce sedef
87 Böyle iken cilve-i Hak Ruslara oldu hedef
Kürre-i arz üstüne duyan Müselmân ağladı
88 Of idi etrâf-ı civarlarına kandil u cerâğ
O yakın olan civarlar şimdi kaldı pek ırağ
89 Bir zaman harp eyledi ise şimdi eyledi ferâğ
İstilâ olduk kazaya ehl-i imân ağladı
90 Tahsîl-i ilm u funûna bir azîz dershânedir
Ehl-i keşiften olan erbabına mesthânedir
91 Mar'aşîzâdelere gülşen misafirhânedir
Merkadi bulunduğu karye-i Baçan ağladı
92 Of hududuna alaylar bağladı bir dem adu
Rize harbe iştirak etmediğiçun idi bu
93 Of ahâlisi silahlarına sarıldı kamu
Yirmi beş gün Ruslar ile harp uğraşan ağladı
94 Bekler idik Hazret-i Mevlâ Taâla'dan zafer
Hem dahi imdâda intizâr ederdik bu sefer
95 Düşmana nisbet ile kıllet idi bizde nefer
Ric'at ile müfti-yi belde kumandan ağladı
96 Rize dağından hedef tuttu bizim Sos dağını
Eyledi bombardıman bozdu bu Of'un bağını
97 Hastikoz ile Kelali gördü harp kaynağını
Nokta-i İslâm bozuldu bütün erkân ağladı
98 Kalapatamozu düşman beri savaşmış idi
Tâ Çanakkale müdafiîni kavuşmuş idi
99 Mariya Zırhlısı'nın mermileri taşmış idi
Bozulan noktamıza çok kahramanân ağladı
100 Düşmanın topuna karşı var ise mitralyoz
Yüz neferine mukabil bizde bir neferde söz
101 Bunları kayd eyledim çün düş değil gördü bu göz
Sos dağını terk eden efrâd–ı zâbitân ağladı
102O bozulmuş bir avuç asker o dağda içtiler
Gece karanlık Solaklı deresini geçtiler
103 İşkenaz Mavran dağından ince yollar seçtiler
Takip ettiler muhacirîni uyuyan ağladı
104 Kondar üstünden geçirdi topu Pullas başına 3b
Çarçabuk yerleşti heman Yesiroğlu taşına
105 Mermilerini atardı Yarakar'ın kaşına
Ne çakal kaldı ne tilki dağda tavşan ağladı
106 Doldu saltatla dağ taş tuttular tepeleri
Açtılar yaylım ateş düşürdüler kubbeleri
107 Öyle bir yevm-i feci arattılar ebeleri
Bir değil iki değil bu derde derman ağladı
108 Baltacı harbine donanması etti iştirâk
Ta Çanakkale'den gelen asker idi pek helâk
109 Kahramanân idiler arslan gibi vicdanı pâk
Bazısı oldu şehid bir kısmı giryân ağladı
110 İşte bunlar idiler düşmana şebhûn verdiler
O büyük Şinek düzünde içlerine girdiler
111 Daldılar kaplan gibi binlerle Kazak kırdılar
Darbelerinden firâr eden o düşmân ağladı
112 Buradan ric'ate yüz tuttu yürüdü aşağı
Karmakarışık domuz sürüsü gibi bayağı
113 Bu defa idi ki onun kaymış idi ayağı
Sürat ile kaçarak ordusu yayan ağladı
114 Mevki-i Sultan Murad'ı koşa koşa geçtiler
Yıldırım misâli Han Irmak dağından aştılar
115 Dağı istihkam eden Ruslar boğaza düştüler
Yalıya inmek için yollarda koşan ağladı
116 Eskipazarı tutan Rus önüne çekildi sed
Yoluna vermediler ruhsatları kasr oldu med
117 Batuma soluğu almak üzre uzanmadı yed
Geriye döndükleri ordusu ayân ağladı
118 Önüne Şerah Şinek'ten döndü eski yoluna
Türk geliyor çağırarak bakmadı sağ soluna
119 Hayde diye ric'at emri verdi karakoluna
Rum Kazak saltatlarıyla Ermeniyân ağladı
120 Hadi'de mevcut büyük torpilleri yaktı fedâ
Türk gelir başımızı keser diye etti nidâ
121 Attılar bombaları torpillere verdi sadâ
Titredi dağlar tepeler Mîr-i mîrân ağladı
122 Dağdan aşağı döküldüler Hadi boğazına
Biz hazırlandık Rus'un cenazesi namazına
123 Hem kulak verir idik saltatların avazına
Hadi'den çarşıya birkaç türlü lisan ağladı
124 Harb ile kerb ile yanmış idi hânumânımız
Münhezim ric'atlerine sevinirdi cânımız
125 Geri döndüklerine tekrar üşüdü kanımız
Yeniden tehlike için nice ihvân ağladı
126 Kurdu ordugâhını Pullas dereliklerine
Keşif kolu idi Zisino mezereliklerine
127 Bayrağı İbrahim Efendi Mezareliklerine
Havaya dalgalanırken o kabristân ağladı
128 Yine harp manevrası ürküttü tekrar milleti
Çünkü Rus taburlarının vasfa gelmez kesreti
129 Nokta-i harp Kondu Kacalağ boyudur rihleti 4a
Başladı tüfenk takırdısı o meydan ağladı
130 Holo tepelerine toplar çekildi güç ile
Düş değil herkes bu hali gördü göz ucu ile
131 Rusların mermileri endâht olurdu Haç ile
Nokta-i İslâm idi kazan kızan ağladı
132 Ta Ağaçbaşlarına inmiş idi bizimkiler
Şüphesizdi Rusları yenmiş idi bizimkiler
133 Tehlike karşısına dönmüş idi bizimkiler
Arkadan düşman geliyor emr ü ferman ağladı
134 Ruslar aldılar kılağuz korkuları arkodan (?)
Kacalağ yollarını alıştılar Rum Kirko'dan
135 Kondu'ya başladılar yaylım ateşe korkudan
Türklerin darbesini tadan o Mervan ağladı
136 Kurşun ata ata ata çıktılar Kaçalağa
Kulağuzları idi Kırıntalı Nastas Ağa
137 Harbe tutuştu taburlar karşudan dağdan dağa
Ol vakit Holo ahalisi perişan ağladı
138 Fenn-i harpte Türklerin pek çok idi ilimleri
Kaçalağ dağını toprağa sokar mermileri
139 Harbin eyyâmı dahi bulmuş idi yirmileri
Tahvîl–i tâli‘-i harpten harbî erkan ağladı
140 Yalı boyundan Karadere idi nokta-i harb
Barma'dan bizimkiler saltatlara eyledi darb
141 Rus kolordusu Masad'ı geçti işler oldu sarp
Geldi ric'at emri ol demde kumandan ağladı
142 O Çanakkale mudâfi'lerine olsun selâm
İngilizlerin yanında bu Urus küçük gulâm
143 Hatt-ı ric'atde iken söylediler böyle kelâm
Tahvîl oldu tâli‘–i harb dâr–ı hicrân ağladı
144 Yaptılar gazanferâne kanlı kanlı harbeler
Yirmi günde verdiler düşmana büyük darbeler
145 Orada şehit düşenlere çalıdan türbeler
Yayıldı kaldılar garip orada mihmân ağladı
146 Tehlike karşısına çekildi İslam Barma'dan
Aldı menzil-i selâmet onu düşman sarmadan
147 Çekti topları götürdü sağ selamet yarmadan
Ordumuza itimat dağlarda sükkân ağladı
148 Rusların korkusu kalktı döndü biraz dilleri
Meydanı boş bulduğu yoldan yürüdü ileri
149 Def'a İslamlar akıttı gözyaşından selleri
Şu hezimetten dolayı ehl-i vicdân ağladı
150 Rusların kolordularını Of etmez istî'âb
Girdiler harbe mukâteleyi etti irtikâb
151 Leşleri taşımağa bin sedye etti intihâb
Günde bin sedye o leşleri taşıyan ağladı
152 İki yarkirler arasında konulur hastalar
Yevmî binler leş dolar boşalıyor ârâsteler
153 Dirilerini Batum'a gönderirler desteler
İşte bu emri îfâ eden bâzergân ağladı
154 Sedyelerle taşınırdı leşleri sevâhile 4b
Her gün için bir kumandan yıkılırdı sâfile
155 Çarşıya inerdi leşler günde elli kâfile
Arada ağır yaralı çok hasta kan ağladı
156 Cephe-i vâhidede olursa bu türlü kitâl
Ya diğer cephelere olmaz mı şu iki misâl
157 Onun için dâhili çıkardılar bir ihtilâl
Men‘-i harp olduğuna ordusu şâdân ağladı
158 Sürmene Karaderesi nokta-i harbe yarar
Erkân–ı harplerimiz bu mevkiye verir karar
159 Düşmanın filosu denizden karaları tarar
Garbe doğru süzülen yoluna revân ağladı
160 Oradan dahi çekildi nokta merkezi geri
Boztepe'yi geçtiler dahi Yoroz'dan ileri
161 Harşit'i boylu boyuna buldular bir harp yeri
Tahkîmini intihâb eden haziran(?) ağladı
162 Kurdular toplarını garbine Harşit'in heman
Geldiler şarkına Ruslar dediler ki ne yaman
163 İstirahat yeridir bu oturalım bir zaman
Kurdular çadırlarını çok nâzirân ağladı
164 Geldi peyderpey kuvetler garbi techîz eyledi
Kestiler yolumuzu bu Türkler bize neyledi
165 Kat'-i ümîd ederek Ruslar bu sözü söyledi
Orduları Harşit'e gelip dayanan ağladı
166 Niyyeti en evvel İstanbul'u alayım idi
İngilizi Akdeniz'e varıp bulayım idi
167 O büyük İstanbul'a alabo olayım idi
Bu emellerine öz vâli hirmân ağladı
168 Kaldılar Harşit boyunda sanki Türklere esîr
Geçeceklerini keşf eylemiş idiler yesîr
169 Aksi zuhur eyledi onlar için bu pek asîr
Harbe karıştığına pek çok peşîmân ağladı
170 Balkanı teşvik ederdi Türkler üzerine gâh
Ermeniyi koştururdu neylesin ona o vâh
171 Mağrurun hasmı Hüdâdır arşa da erişti âh
Fırkalaştı ülkesinde türlü buhran ağladı
172 Techîzât–ı muhkemeli Erzurum eder sukût
Enver'in ilm-i siyâsîsinde idi o ukûd
173 Mahfî bir esrârdı bilinmez verildi mi nukûd
Bayezit Hasankale Narman Kağızman ağladı
174 Rûz–i mahşer'e misalde kâfi gelmez mi delîl
Harbile hicrette çok sağlam olan oldu ‘alîl
175 O mesâib ve şedâide ile olduk zelil
Bir esirlik korkusu çıktı o zaman ağladı
176 Bir taraftan harbe isterler halas yok gitmeden
Esire gitmek muhacirden daha bok gitmeden
177 Ciger-i purhunlara sokuldu bin ok gitmeden
Değil insanlar bu hale belki şeytan ağladı
178 Bir taraftan aile endişesi baş üstüne 5a
Kâfile esir gider ehl–i ‘iyâl taş üstüne
179 Kaldı bu halk manevî bir uçurum kaş üstüne
Tehlike çukurlarına doldurulan ağladı
180 Nefsî nefsî gününü temsîl eder var ise bu
Harb ile hicret kişiye kesb ile kâr ise bu
181 Dünyada genişliğin daraşlığı dar ise bu
Servetini terk ile muhacir olan ağladı
182 Hem esaret korkusu hem maîşet–i aile
Ehl–i servet ailesi o gün oldu sâile
183 Menzil–i maksûda kavuşmak için var hâile
Mülteci olsun üsârâ kaldı hüsran ağladı
184 Ehl-i iyâli içinden aldılar esirleri
Harbe sevk olunmuş idi bir takım kebirleri
185 İhtiyar avretler ile sağîre sağîrleri
Kaldılar yol üstüne bîkes âşiyân ağladı
186 Ne kalem ile yazılır ne dil ile vasfolur
Öyle bir hengâm idi ki on yıl ile vasfolur
187 Böyle bir hadise noksanlı kîl ile vasfolur
Tercüme-i tarihine akl u ezhân ağladı
188 Ufuk-ı İslâm bilâdda idi müthiş fırtına
İngiliz Rusya'yı Fransa'yı taşır sırtına
189 Yavruları da beraber idi ânın ardına
Harb-i umûmîlerin sonunda Yunan ağladı
190 Sancılanmıştı Rus'un yürekleri ister ilâc
Ordularını ........ ....... kaç kulaç
191 Harşit'in ilerisi görünüyor pek çok yamaç
Dönelim söylediği bu emr u i'lân ağladı
192 İşte o sancısı idi sonra döndü vereme
Çephemizde çekti beş yüz elli milyon cereme
193 Ordularını geri taşımak için Berem'e
İstedi bizden biraz mühlet o nâdân ağladı
194 Ruslar ise Harşit'i zan eylemişlerdi Rize
Yirmi üç mah evveli idi o hastalık bize
195 Harp idi hicret idi fer kalmamış idi dize
Şimdi o hastalığa tutuldu kaptan ağladı
196 Ordusunu aldı bir milyon kulaç sağdan geri
Bir buçuk milyon kulaç aldı onu soldan geri
197 Kaldı ordusu gideceği uzun yoldan geri
Dahili fırka yüzünden türlü isyan ağladı
198 Koptu içerisine çeşit vâveyla fırkalar
Türkiye toprağına döküldü milyar kirkalar
199 Bolşevik nâmlar ile yırtıldı milyon hırkalar
Varşova Petresburug Tiflis Lehistan ağladı
200 O iki bin senelik Çarlık âlemi târumâr
Oldu bu harb-i umûmîden kazandı ânı kâr
201 İngiliz ile Fransızdan idi bu yâdigâr
Sû-i tesîrât ile Kafkas Dağıstan ağladı
202 Harşit'in tahliyesine eylediler ihtimâm 5b
Kırk güne dek çektiler ağırlığını bi't-temâm
203 Türkler ise verdiler onlara mühlet ihtitâm
Kattılar önlerine bin sürü sırtlan ağladı
204 Hatt-ı ric'atleri mucize idi harikadan
Rus ile Türk tanılır alâmet-i fârikadan
205 Yandı Rus orduları bir manevî harîkadan
Ta Sivastopol Kırım Yaltası liman ağladı
206 Askerin taşımak için yetmedi vapurları
Karadan gitmeğe mecbur idi çok taburları
207 Üç senelik harp ile bitmiş idi sabırları
Geri gittiklerine çok Ermenistan ağladı
208 Trabzon sahillerinden geçtiler emn u eman
Erzurum hattı bu yönde Ermeniler pek yaman
209 Katl u idam eylediler binler ile Müslüman
Süslü bağlar içerisinde Erzincan ağladı
210 İntikam almak için şehirlere saldırdılar
Nice bin taze açılan gülleri soldurdular
211 Şehr-i Bayburt ahalisini hana doldurdular
İçlerinde bulunan o koca irfan ağladı
212 Berhava olmak için bu hana bomba attılar
Biçare o Müslümanlar bîhûş olup yattılar
213 Kimi sağ kimi ölüm acısını tattılar
Geride kaldıkları bîçâre nisvân ağladı
214 Müslümanlar hayli aldanmıştı havalarına
Yapmadı değil hasârat ...................
215 Böyle hunharlık ile çekildi yuvalarına
Elli seneden beri darbesine Van ağladı
216 İşte bu hal ile çekildi o Arşak partisi
Harp vakıamız ile zayi oldu tartısı
217 Kaçtı Kazım Paşa'dan yerlere girdi ordusu
Ahbar Ağalar ile Sarkis ve Mihran ağladı
218 Topunu silahını aldı Kara Kazım Paşa
Zümre-i Arşakların başlarını vurdu taşa
219 Mülkümüzde kurduğu emelleri gitti boşa
Arşakîlerden Ağopyan nice Dikran ağladı
220 Sildiler haritalardan Ermenistan nâmını
Kongere'den bekler idiler o sulh in'âmını
221 En sonra dinlediler sulh metninin ahkâmını
Fistan Ağalar Kuyumciyan Zakariyan ağladı
222 Ermeniler de oturmuş idi o kongere'ya
Sefineleri oturmuştu bu harpte karaya
223 Tarttılar hizmetlerini mahsub oldu taraya
Yavrularıyla beraber Apranosyan ağladı
224 Nice yıllardan beri kanlar boyandı resmimiz
Dünya durdukça yiğitlikte okunur ismimiz
225 Lütf-i Hak'la makhûr u münhezim oldu hasmımız
Şarkda Ermeni ile Rum garpda Yunan ağladı
226 Kendi kendine yıkıldı sonbolis oldu meger 6a
Böyle yıkılmazdı ihtilafı olmazsa eger
227 Münhezim olduğuna Rum Ermeniler yaş döker
Karapet Kayzak Ağa Nikola Yovan ağladı
228 Levs–i a'dâ–yı hurâfâttan pak oldu ülkemiz
İngiliz Fransızlara ancak göründü gölgemiz
229 Sâniyen Pontus ricâlinden çözüldü mülkümüz
Pontusîler hâmisi ol Yunanistan ağladı
230 Ordularımız muzaffer uydu Rus'un peşine
İngilizler bir taraftan kondu leşin başına
231 Kattılar ağuları biz müslümanlar aşına
Rusya ülkesine bir kuru keman ağladı
232 Şevk ile sevinç ile yürüdüler kolordular
Geçti bahren İngilizler bize tuzak kurdular
233 İngilizler aslı kancık önümüze durdular
Bize intizâr eden o Tataristan ağladı
234 Avdet eyledi alaylar mahrumiyet babına
İngiliz taştı yürüdü sığmaz oldu kabına
235 Türkleri mağlup görür o kendinin hesabına
Bize istikbâl eden o Çerkesistan ağladı
236 Üç yüz otuz dört senesine kadar o tathîrât
Süpürüldü levs–i a'lâ tebhîr oldu tenzîfât
237 Kalktı zulmet mülteciler avdetidir tertîbât
Ülkemiz baştan başa bin bir şâdumân ağladı
238 Kimisi mefsûh muhâcirînin müddeti çok
Çok sefâletle iki yıl beklediler iddeti
239 Düştüler avdet yoluna gösteriptir şiddeti
Geldiler şimşek gibi vatan için can ağladı
240 Girdiler menzillerine âteş-i hasret ile
Gerçi imrâr–ı hayat etmiş idiler usret ile
241 Cümle ahlaklar değişti az değil kesret ile
Komşu aralarına bin türlü udvân ağladı
242 Kat'-i ümîd edene rüya mıdır yoksa niyâm
Öldüler dirildiler mahşere edildi kıyâm
243 Harb u hicret yaralarına ederler iltiyâm
Taşra memleketlere garip o kalan ağladı
244 Geldiler hayat olan vatan-ı aslîlerine
Attılar özlerini menzil-i yaslılarına
245 O virân döndü surûrî hûri libaslarına
Muhacir kafilesi evleri yanan ağladı
246 Kimi ağlar kimi güler bu vefâsız hânedir
Bir kuru vatanına razı olan o hanedir
247 Bu vîrânhane vefasız böyle bir kerhanedir
Sû-i te'sîrât ile kimisi yalan ağladı
248 İşbu mersiye-i Küçük Mahşerimdir yâdigâr
Meclis-i yârâna versin ziynetini rûzigâr
249 Türkçe manzûme yazılmış manası da âşikâr
Hüzün ile okuması layık bu dîvân ağladı
250 Fâ'ilâtun fâ'ilâtun fâ'ilâtun fâ'ilât
Ver habîbi o Muhammed Mustafâ'ya salavât
Temmet. Nazzemehu ve ketebehu Hâfız–ı Halmanî 1 Zilhicce 1344
--------------------------------------------------------------------------------
[1]<!--[endif]--> Bu Rabbimin lûtfundandır.
[2]<!--[endif]--> Üç yüz otuz iki senesi: 1916.
[3]<!--[endif]--> Otuz dört kalemi efrâd: 1918 tertibi askerler.
[4]<!--[endif]--> Üç yüz otuz iki: 1916.
[5]<!--[endif]--> otuz otuz bir senesi : 1914 1915 yılı.
[6]<!--[endif]--> Üç yüz otuz dört: 1918 yılı.
[7]<!--[endif]--> Tamamlandı. Onu, Halmanlı Hâfız şiir halinde söyledi
ve kalemle yazdı. 23 Haziran 1925.
|