21 Haziran 2009 haydikaradenize.com ailesi piknikte Sapanca gölü manzaralı Maşukiye çevresinde.
Sabah çıkılan yolculuk otobüste çeşitli oyun havaları eşliğinde çabucak geçti. Maşukiye vadisinde bulunan mesire ve alabalık tesislerinden sonuncusuna gelindi. Önce Pınar alabalık tesislerinin teperinde bir dağ evine çıkmak için tam bir keçiyolundan dağa tırmanıldı. Yolumuza çıkan ceviz ve kestane ağaçlarındaki meyveler henüz olmamıştı. lakin aşağıda kilosu 3-4 liraya satılan napolyon kiraz ağaçları karşımıza çıkınca 62 kişilik ekip bayram yaptı.

      Benim için bu kiraz ziyafeti gezinin en güzel anısı olarak hafızamda kalacak, metruk dağ evine çıktığımızda mecburen burada konakladık çünkü evin bahçesinde birkaç kırık masa sandalye ve yayla suyu vardı.
       Arkadaşların evlerinden getirdikleri börek ve hamur işi kurabiyeler, tatlılar burada tüketilemedi. Çünkü hem çoktu daha önemlisi kafilenin çoğu benim gibi kirazla midesini doldurmuştu.
yemek faslından sonra ney,tulum,kemençeyle oyunlar oynandı. çıplak ses ormanın ve rüzgarın bastırmasıyla pek duyulmadığından oyunlarda coşku fazla olmadı. benim tavsiyem böyle mekanlar güzel lakin yanınızda idare edecek kadar bir ses düzeni birde çanta jeneratör temin edin, cüzi fiyata bunlar kiralanabiliyor.ortam daha güzel olur.

     saat 12.30 civarı tesislere inerek fiks menü yemeğimizi yemek istedik, burada tatsızlıklar başladı. tesis sahibi tarbzonlu olduğunu söyleyen sayın Topaloğlu Trabzonspor bayrağını açmamıza engel oldu, sebep ayrımcılık oluyormuş, tesise gelen diğer müşteriler rahatsız oluyormuş.
      Açıkça diyorum ki bir spor kulübünün bayrağı ayrımcılığa sebep oluyor deniyorsa en büyük ayrımcı bu tavrı koyanın kafasındadır. Biz Diyarbakır'a, Hakkari'ye gitseydik o bayrağı açmamızdan kimse rahatsız olmayacağına inanıyorum.
Düşüncelerinde sporu böyle siyasi ayrımcılık haline getirenler bu ülkenin aleyhine yaşayan kimseler olduğuna inanıyorum.
Bu tatsız inatlaşmadan sonra arkadaşlar Trabzonspor bayrağını toplayarak kaldırdılar, fakat çoğunluğa yemek zehir oldu. gelen yemeklerin çoğu tüketilmedi, mekan sahibi bayrak çıkışından sonra saat 14.00 de alanı boşaltmamız gerektiğini söyleyince ipler koptu.Son menüler gelmişti ki masalardaki servisler toplandı, köftemi servisim alındığı için diğer masalardan bulduğum bıçak ile yemek mecburiyetinde kaldım.
     keşke bu tesise uğramasaydım dedim, pek çok arkadaşımda benim düşüncemde olduğunu biliyorum. neyse ki bu tatsız olaylar neşemizi pek bozmadı. buradan çay dahi içemeden ayrıldık sapanca gölü kenarında bulunan seka mesire alanına geldik.
Burada arkadaşlar top oynadı, horon etti böylece akşamı ederek İstanbul'a yola çıktık.
     Bir pazar günü Anadolu'dan Avrupa yakasına geçmeye çalışmak delilik olduğunu unutmuştuk, bir buçuk saatte aheste bir hızla gittiğimiz Maşukiye'den evimize dönüşümüz üç buçuk saat sürdü, Kocaeli'den köprüye kadar dur kalk ile geldik, bir daha organizasyon yapacakların kulağına küpe olsun, gerçekten bittik.
     Böyle bir organizasyonun düzenlemesi konusunda emek verenleri tebrik ediyor, Karadeniz Gençliğinin birlik ve beraberliğine hizmet vermenin kutsal bir görev olduğunu burada vurgulamak istiyorum.
    Bütün millete selamlar. Fatihten@gmail.com
    Piknikten  video gönümleri